Ne kadar değerli bir kalbe sahip olduğunun farkına varmayan birey,kalbini beslemek yerine parçalamayı ve başka bireyler tarafından parçalamasına da izin vererek yaşıyor.Kendisi için hazırlanmış bütün ilizyonları sırayla deneyimleyerek, gerçek olduğunu sandığı sanrısının öfkesini yaşayarak kendisini yalnızlaştırıyor. Bu soyut eylemsizliğinin nedenselliğini araştırdığında ulaştığı nokta yine sadece kendi kalbine ulaşamamanın öfkesi ile kendisine saldırma ve saldırılmasına izin vermek oluyor. Bütün katliyam,kıyım,kadın cinayetlerinin özünde yatan ağır yaralı,sevilme arzusu ile bu arzunun kontrol ve sıradışı eylemsellik içerisinde kendisini göstermeye kadar giden ve akıl almaz sonuçlar doğuracak bir yolculuğa dönüşüyor. Köklerden ve aile bağlarının güçlü olmadığı sevgi yoksunluğu ile büyüyen soylardan gelen bu însanlarlar kendisinden sonra gelecek nesillerin iyileşmesi adına uyanmalı kendilerini sevmeliler ki başkalarında sevsinler.

                                                                                                                   Ayşe Aygün
                                                                                                                    16-10-2024