Donuk bir gece…
Issızlıkla yoğrularak boğuluyorum
İstemeden gecenin kötümser çocuğunu oynuyorum
Korkuyorum;
Alışılmış yalnızlığımdan, başıboşluğumdan
Aysız, yıldızsız, ışıksız, kirli gecede
Üşümüş dudaklarımdan dökülen ıslık sesleriyle
Uyutuyorum içimdeki çocuğu
Dudaklarımdan dökülen yalnızlık senfonisi…
AYŞE AYGÜN / 1996