Tüm mevsimler solgun

Şimdi ben o çok sevdiğim yalnızlığımı

Yalnızlığımdan nefret ederek yaşıyorum

Bu sanki en sıcak mevsimlerde,

Sonbaharı yaşamak gibi bir şey

Yani gözlerin yediveren çiçeklerin

açmasına şahit olurken

Yüreğindeki yaprak dökümünün,

bir fabrika gibi hızlı işlemesi gibi bir şey

Şu en sıcak mevsimlerde

Annemi özlüyorum hiç olmadığı kadar fazla

Ve artık görmek istiyorum

Yüreğimde ölümsüz çiçeklerin açmasını

Ve yalnızlığımın bir kuş gibi

Kanatlanıp uçmasını

Şu dört mevsimi kendi tadında yaşamak istiyorum

Seni seviyorum, diyemediğim demediğim

Anneme, sevdiğime ve dünyama

Seni seviyorum diye haykırmak istiyorum

Bitsin istiyorum bu sonbahar bu yalnızlık…

                                          AYŞE AYGÜN /2003