BEKLEYİŞ

Derin bir boşlukta beklerken seni, kayboldu kalbim.
Uçurumsuz,
susuz,
durgun,
yorgunum...
En son bıraktığın gibi,
Senin bulduğun,
benim kaybolduğum yerde,
sessizce bekliyorum.
.......
Sessizliğime kızma,
duymadığın çığlıklar atıyorum.
Sızlayan bedenimde biraktiğin,
derin izleri sarıyorum...
Yok oluyorum,
var oluyorum,
kayboluyorum,
sen oluyorum
ben oluyorum,
yeniden doğuyor, sonsuz umutla seni bekliyorum..
Bilmediğim bir yerde bilmediğim bir bedende seni arıyorum, ruhumu koparıyorum bedenimden, sızlanıyorum
Sonsuz zaman diliminde,
sonsuzluğu bekliyorum....
......
Seni bekliyorum ellerimde sarı çiçekler...
Zaman derin bir sonsuzlukta kayboldu. Kuşlar uçmuyor, ben gülmüyorum...
Seni bekliyorum sen gelmiyorsun, beni bekliyorum, ben gelmiyorum...
Sabahım yok uykum siyah beyaz...
Ruhumu temizliyorum, beyazın aydınlığında ruhunla yenileniyorum.
Sen oluyorum, ben oluyorum, biz oluyorum. Sonsuzluğunda evrenin, seninle yenileniyorum.
Yokluğunda temizleniyor, umudumla çoğalıyorum, Kanatlanıyorum, uçamıyorum.
Bıraktığın yerde bulduğun gibiyim
......
Bekliyorum!..
Beklerken seni,
göğüs kafesinde sıkışıyor kalbim .
Bedenimin zindanlarında kocaman bir yüreği tutamıyorum..
Ruhumun can damarlarında geziniyorsun.
Kırmızı oluyor, yeşil oluyor, mavi oluyor, nefes oluyorsun....
İçime çekmek isterken nefesini,
sonsuz zaman dilimlerinde kayboluyorsun.
Omuzuna yaslanıp kokunla büyümek  isterken, yokluğunda küçülüyorum.
Seni bekliyorum sen gelmiyorsun,
beni bekliyorum ben gelmiyorum...
.....
Gök mavi, yer kızıl...
Kor gibi yanarken bedenim,
ellerim buz kesiliyor, üşüyen ellerimi kalbinle ısıtıyorum..
.....
Gelme sen...
Ben beklemelerimi seviyorum, uçurum kenarlarında, rüzgârın uğultusunda, umudumla...
Sen gelmemeleri seviyorsun gecenin esmer karanlığında yıldızınla...
 
Ayşe AYGÜN /EKİM/2018