Gölgeniz arkanızda  fırtınalar kopartıyorken ,siz vicdanınızdan uzak , hızla yok ediyorsunuz herşeyi,
Seviyor,seviliyor,sevişiyor ve tüketiyorsunuz...
Yenileniyor ve yeniden seviyorsunuz.. Ardınızda  bıraktığınız varlıklar yarınsız güneşlerde tane tane dağılırken acımasızca gülüyorsunuz yeni günde..
Bakmasanızda ardınıza,
yaptığınız kötülükler sizin içinizde,kök salmış bedeninize..

Kaç hayat yıktınız,kaç ev yaktınız,kaç can aldınız....
Kırılan kalbleri nasıl onarırsınız
Nasırlaşmış umursamazlığınızla nasılda rahatsınız..
Bilmem ki ruhunuzu nerede bıraktınız,

"İnsan"dınız
"İnsansız"sınız

                                            Ayşe AYGÜN /2019